دست در موهایم کشیدم
دسته ای کلاغ هراسان بیرون ریختند
آستین هایم را پایین کشیدم
به عطر مادرم گفتم در گل های پیراهنم مخفی شود
نگاهم را تنظیم کردم
با عقربه ای که ساعت چهار و چهل دقیقه را نشان می داد
فراموش کردم شب را  
به چوبه ی دار گفتم بایست
دور خود چرخید و نیشخندی زد
    آینه ها هرگز دروغ نمی گویند